Aşık REYHANİ'YE- Önceki yıl Hakk`ın rahmetine kavuştu.. Pılını pırtını topla Reyhani, Bu dünyada sana, mekan kalmadı.. Yıkıldı feleğin hanı, meydanı Al-ver edeceğin, dükkân kalmadı… Düğüştün, çatıştın, laflar eyledin, Söz söze ekledin saflar eyledin, Ozandın, böyleyken gaflar eyledin, Silkinmedik elin, yakan kalmadı… Sazının perdesi ezik derlerdi, Yüreği yufkadır; nazik derlerdi… Ölüyor; ölecek, yazık derlerdi, Dost diye tuttuğun, tokan kalmadı. Sen gittin memleket yas mı tutacak? Yazdığın o dağlar sis mi tutacak? Kim anacak? bilmem ansa da ancak, Sağ iken elini, sıkan kalmadı… Artık mezarının kar var üstünde, Gönül koydun gittin; hatta da küstün de, Bulutlar ağlaşır Alvar üstünde, Kaldırıp başını, bakan kalmadı… Bak ki şu garibi tanımazdın sen, Yağıyı yağıyla yanımazdın sen, Bir reyhan kokusu dünya üstünden, Geldi geçti yazık, eken kalmadı… Sağ iken kırıldın öyle örtüldün, Anlamlı sözlerle durup tartıldın, “Ne ey oldu gardaş ölüp kurtuldun” Ağlayıp boynunu büken kalmadı… Erzurum Gürsoy Solmaz |
Güzel şiir kutlarım ama Usta Reyhaniye sanki yüklenmişsin biraz.