Öğretmen Demek
ÖĞRET- MENİ
ÖĞRENİM ÖĞRET -MENİ ATATÜRK’Ü SEÇMİŞİZ MİLLETİN ÖĞRETMENİ.... Öğretmen Demek (1949 Cilavuz Köy Enstitüsü Mezunu) - EMEKLİ ÖĞRETMEN RAHMETLİ AMCAM İLBEYİ SOLMAZ’A Saçları kırlaşmış birini gördüm Adını sorunca öğretmen dedi, Öğretmen ne demek yanılıp sordum Bir toplum gemiyse, o dümen dedi… Dedi ki en küçük dimağlar benim, Yedi bölgedeki bucaklar benim, Nesiller benimdir,hem çağlar benim İşte mesleğim bu... ya sen, sen dedi… Dediki öğretmen tanrı mesleği, Yerlerin irfanı göğün meleği, Türk öğretmeninden Ata dileği, Çocuğum öğün,çalış ve güven dedi… **** ÖĞRET- MENE, ÖĞRENİM ÖĞRET- MENE SAYGI MİNNET DUYULUR SİZ GİBİ ÖĞRETMENE... Köy Öğretmeni (1948 Cilavuz Köy Enstitüsü Mezunu) Öğretmenim olan rahmetli Babam Mustafa Solmaz’a... Öğretmen olarak gittiğim köyde, Hayali hatıra olan seneler, Her biri bir başka olaydır bende, Andıkça başıma gülen seneler… * 49 yılında Köy enstitüsünden, Mezun olduğumun eylül ayında Hayaller kurarak yola düştüm ben Kendim ise yirmi yaş dolayında Bir yayla köyüydü kır ortasında, Ayağımda lastik, elimde bavul, Piyade gitmiştim; zordu aslında, Tahta çatısıyla belliydi okul… Köpek sesleriyle kuşkum artmıştı, Şu taraftan gelen şahısa sordum Evet, bu köydenmiş benle tanıştı Sevindim yalan yok ve korkuyordum… Muhtar köyde miydi? ya yoksa diye, İçimde endişe, tiksinti vardı. Mümkün değil artık dönmek geriye, Karanlık birazdan köyü basardı… Nihayet muhtarın güleç yüzüyle, O gece tanışıp, sohbete durdum, Sabahın erinde görev hazzıyla, Eski, taş yapı okula vardım… Okulda ilk günüm düşlerle geçti, Daha sonra gelen günler ümitle… Bin gayret içinde işlerle geçti.. Şimdi o anılar kaldı benimle… Adı İrfan olan en zeki çocuk Adı Dilek olan kızla gezerdi Adı Ülkü olan akıllıydı çok, Okuyup öğretmen olacam derdi.. Mehmet’in bitmeyen İstanbul aşkı, Cumhuriyet sever Kemal kadardı… Egemen, mutlaka yüce Türk halkı, Her söze başlarken, böyle başlardı… * Zamana aşk olsun zamanla bende, İçimi özlemle buran seneler… Şimdi metruk olan o koca köyde, Beni izlerimle soran seneler… ***** Diyordu Öğretmenim -yeğenim Sefa YAZICI`ya- Okumak, yazmak güzel Diyordu öğretmenim… Öğrenmek daha özel, Diyordu öğretmenim… Bir harf öğrenmek için, Yorulsun akıl, zihin Sorulsun neden niçin? Diyordu öğretmenim… Ne boran, ne kış bilin Her şeyi bir iş bilin, Gelişi gidiş bilin, Diyordu öğretmenim… Bu ülkenin, bu mülkün, İzinde Atatürk’ün, Yürüyün bütün bütün, Diyordu öğretmenim… Çağ olun; çağdaş olun, Sevin arkadaş olun, Dört bir yanda baş olun, Diyordu öğretmenim… Ben sevgili ben yarim, Siz bütün,parçam,yarım Sizinle bahtiyarım Diyordu öğretmenim… Gürsoy Solmaz |
Ondan insan ve yurttaş olmayı öğrendik.
İlbeyi ve Mustafa SOLMAZ'a şükranımız asla bitmez.
Kendilerini rahmetle anıyorum. Nur içinde yatsınlar.
Selamlar sevgiler. Şiir için teşekkürler Sayın SOLMAZ