Aşık Mevlüt İhsani (Şafak) 'ye
-Hayatta Kalan Son En Önemli Halk Ozanıdır-
8 Kasım 2010 tarihinde vefat etti. Senki aşık erbabısan, söz ustası, şahısan Zer halinden sarraf bilir; bilirsin Mevlüt İhsan Han diyorsun şu dünyaya, gelen göçer ve gider Mütevazı ruhun senin,böyle değil çok insan Bağda meyve.dağda çiçek,sende söz sende şiir, Doyumsuz bir üslübun var; esrarengiz bir sihir Haklı haksız şu dünyanın,insanları çoksa da Onlar için zaman andır; sende zaman bir devir… Kırk kaç yıllık şairanım, başladım Elif ba’ya Diyerek çok mütenasip inmişsin muhtevaya Hakkın dili olmak kadar,halkında olmak gerek Çünki arzda gerek vardır; elzem olan binaya… Sen deryasın kulaç atmam; damlan olmak şansım o, Arzum mudur? kısmet midir? Muallakta şahsım o Sözlerine bende oldum; Taptuk Emre misali Sevenlerin,hayranların çoktur, gerçi bahsim o…. Şair dili susmak bilmez,bunu bilirsin tabi, Enel Hâk söyledi diye,ne olmuştu Arabi.. Sin Şin`e girdiği zaman,onun sözleri çıktı Mevlüde ihsan pir gibi,İhsanda Mevlüt gibi… İhsaniye... O Mevlüt,ihsaniye... Vakit dolsa dünyada Kalınmaz bir saniye.... Gürsoy Solmaz |