Geceden kara/nlık
İntihar kokuşlum, Direği sızlıyor bakışlarımın...
Hani gittiğin yer cehennem bile olsa gelesim var! Sus pus, Dudaklarında asılı ölesim... Hani; bir tinercinin evsizliği gibi, Önüm, arkam kıyamet, Ahkamlar sokak ortası, Önüm kesik, Gözlerim geceden kara/nlık.. Hayatın çarkı kırık, Heryer ayaz, avaz avaz sessizlik... Lakin; Ne kabuslarımı anladı bu şehir.. Nede asiliğime aldırmadan akıp giden zamanı.. İşte o an bildik tüm küfürleri sayıp döker içimdeki bu sancı. Ele güne karşı başımız dik yaşayabilmekti aşkı, Ve bildik acılardı, Yalnızlığın kuduz salyaları... Orhan AK |