* TARİHİM, BEN KİMİM? *
Çıkmaz yollara nefersiz çıkıyoruz
Sisli tepelerden aşıp sessizce Ve, ve usul usul yürüyoruz Göğe değen çınarların dibinden Ardımıza bakmaya utanıp, ağlıyoruz...! Koca cihanın yok oluşuna ağlıyoruz Kaybettiklerimiz koca bir memleketmiş, demeden Ayaklar, eller içinde dizçöküp ağlatılıyoruz Göz yaşları pınar başında kana karışmış, bilmeden Burnumuzdan düşen akıntıları siliyoruz...! Açıp okumaktan utanıp korkuyoruz Gelinen yol söğüttü, gidilese viyana, ardımızda Tarihi, sayfalarında unutuyoruz Dönüşümüz mukaddes emanet gibi anlımızda Miras kalan tek hatıradan kaçıyoruz...! Yok oluşun tanıklığına soyunup gülüyoruz Eller koynumuzda güneşe bakmak niye? Göçebe kabileleri sessizce bekliyoruz Ertuğrul, şeyh Edebalı birlikte gelir diye Kör umut içinde sessiz sessiz uyuyoruz...! Salyalanmış köpekler gibi uluyoruz Kırk kitaptan bir imanı bulmadan Şırıngalar içinde enjekte edilenle doyuyoruz Medeniyetimin farkında olmadan Hengame içinde imanımıza sövüyoruz...! Tarihi yaşanmamış sayıyoruz Empose sözler içinde kıvranırken Ayyaşlığı hak yolu biliyoruz Ayaklı kadehlerde demlenirken Söz kusup içinde kendimizi boğuyoruz...! 01/10/2010.......* Kibar HASAN * |
Derdiyle dertlenmiş Adem oğlu'nun
Şiirle bizlerin nabzını tutmuş
Yanlışta görmüş kalkın meğlinin.....Deyivedim gari
Kutlarım yazan yüreği ve eserini
Kalemine,ömrüne bereket
Selam,saygı,dua ve muhabbetle