Maral ve Avcı
Mor dağların Maral’ı mor dağlarda gezerken
Avcı gördü Maral’ı pusu kurdu yol bekler Maral mahzun çaresiz etrafını süzerken Avcı çıktı pusudan sadağından ok ekler Maral ah çekti birden titredi döndü durdu Avcı vurdu Maral’ı figânından dağ inler Maral bahtı karalı dağlardır onun yurdu Avcı gözleri yaşlı sustu Maral’ı dinler Maral bakar uzaktan niye vurdun der gibi Avcının çektiği ok dönüp avcıyı gez’ler Maralın bakışları yorgun bir seher gibi Avcı yanar gözlerden Maral’dan gözün gizler Maralın gözyaşları kurşunlardanda beter Avcıyı taşıyamaz çile yorgunu dizler Maral seker dağlardan acısı ona yeter Avcı şimdi Maral’ı daha daha’da özler Maral gönlü yaralı avcıya gönül koymuş Avcı figân ediyor kırılaydı bu el’ler Maral dağlar aşarken avcının ah’ın duymuş Avcı derki Maralım sensiz haram bu iller Mor dağların Maral’ı bekler bağrı yaralı Avcının yüreği kan,gönlüne çöker güzler Maral avcıyı anlar o bir bahtı karalı Avcı düşer dağlara feryada döner sözler Mor dağların Maral’ı severmiş can taşını Avcının yollarından açılmış dağ ve düzler Maral meğer dağlarda saklarmış gözyaşını Avcının yüreği kan kahır vurgunu yüzler Maral’ın sinesinden akan kanları dinmiş Avcı’nın dillerinden can olup akmış sözler Maral’ın gözlerinden sürmeleri silinmiş Avcı yanar tutuşur ateş yangını gözler Makberî - Ahmet AKKOYUN... ................................................... Gâhi Leyla Gâhi Mecanun öyle ya her aşığın bir ahı vardır ha maral ve avcı ha Leyla ile Mecnun.....Saygılarımla |
Avcı''nın dillerinden can olup akmış sözler
Maral''ın gözlerinden sürmeleri silinmiş
Avcı yanar tutuşur ateş yangını gözler
Oldukça güzel ve anlamlı bir şiir can gönülden tebrik ederim selamlarımla