ÇAĞIRDINDA GELMEDİM Mİ SEVGİLİ
seni düşündüm yine bu sonbahar akşamı
hüzün pusuya yatmış puslu havayı seven kurt misali yıldızlar küsmüş semaya gökyüzü kuşanmış en siyah giysisini belli ki ar namus etmişler kimsesizliği çağırdın da gelmedim mi sevgili ben böylesi darılmazdım akşamlara böylesi karalar kuşanmazdı sema çakılı kalmazdı bakışlar çıkmaz sokaklara ve böylesi kasvet düşmezdi payıma çölde su oruçta ekmek bekler gibi bekledim bir ömür seni çağırdın da gelmedim mi sevgili gittikçe büyüyen sinsi bir yalnızlık sarıyor şimdi bedenimi kaçtıkça kovalayan tütün kokulu sari bir hastalık peşimdeki dipsiz bir kuyuya bodoslama dalıyor biteviye cismim ahhh keşke başa dönebilseydim içimi kanatırcasına açıtan sızıyı dindirebilseydim tütün kokulu akşamlara son verebilseydim kimbilir bu lacivert yalnızlık terk ederdi beni çağırdın da gelmedim mi sevgili 14.10.2010 ferhan erdoğan |