GECE VE UYKU
Şimdi gece
Balkonda çamaşır asarken Sevgili rüzgâr yüzüme şöyle bir dokundu geçti ki Gözümü açtığımda bakışım gökyüzüne değdi: ’Allah Allah....’ diyorum ’Ne kadar kocamansa o kadar güzel işte.’ Ne kadar da sessiz ve dümdüz Kımıltısız görünüyor gökyüzü Ne kadar da vakur duruyor üstümüzde İndiriyorum bakışlarımı: yüzlerce ev..... İçinde binlerce insan uyuyor şimdi. Gündüzün kafasına göre efelik taslayan Sevimli köpekleri bile uyumuş. Bu varoş mahallede...şu geçen devriye arabası hariç herkes uykuda... İş yerleri uyumuş...dükkânlar..otobüs durakları.. ve Ayrı bir âlemde yaşayan kuşlar. İşte her sabah bir mucizeyi karşılayan onlar Hani günün doğuşunu hep kuşlar karşılıyor ya... Ne garip.... gece bu kadar güzelken Niye uyuyor ki insanlar.. Düşünüyorum. Hayvanlar insanlar gece oldu diye kapanan papatyalar Sokaklar evler işte az ötede deniz ve gökyüzü... Şu kocaman gökyüzüne bakıp Hani diyorum sahiden uyuyor mu herşey? O hâlde ziyan olmaz mı onca koskoca zaman? Yok yok... diyor içimden bir ses E. Su Başar 2010 Antalya |
Şiir çok güzel bir tefekkür aynası olmuş,ve evet şiirin son mısrası tüm şiirin hedefini yok etmiş sanki.
Hani diyorum sahiden uyuyor mu herşey?
O hâlde ziyan olmaz mı onca koskoca zaman?
Yok yok... diyor içimden bir ses
Geceler tefekkür ve manevi açılımların en bereketli zaman dilimleridir, özelliklede seher vakitlerinin değeri bilinir.
Evet,evet olmalıydı cevap , dedim kendi kendime.
Saygı ve hürmetler