HİYELYok zamanların Gül olmuş anları Yüzü suyu hürmetine Çarka dönerken alem Varsay ki Gün kamere eş düşe Seslendi Ezeli ve ebediyim Gümüş tepsiyle değil Altın tepside sunsam mutluluğu Az Az diyordu Günü geldi Tüm hokkabazlar Tüm madrabazlar Tüm hüner ehilleriyle beraber Çalındı tüm sazlar Şen şakraktı dilleri Bir de oynakdı belleri Çalgı çengi erbabı bize de Bize de bir çal Zamandı geçen Zümrüdü anka kuşlarıyla beraber Muhteşem karanlığa hükmetti alem Var say ki Gün kamere denk düşe... Gökaslan |