KADINGelirken yaşamaya Yazılır ya kaderi Yazgısıdır belki de Yaşar umuttur kadın Koştururken elleri Yorgundur gönülleri Kaygılıdır gözleri Birbir telaşdır kadın Ocağının ekmeği Sofraların köçeği Belki aç gönülleri Ağlar sessizce kadın Arşa erse de kanı Süt verir ya yok canı Haykırıştır her anı Hayat özüdür kadın Elde tırpan savuran Padişaha eş olan Şekil şekil düş olan Yaşar hayeldir kadın Öfkesin de boğulan Sevdasına kul olan Dikenleri ok olan Renk renk çiçektir kadın Yürektedir yükleri Üretir nesilleri Mahcuptur gülüşleri Çoşan hayattır kadın... Gökaslan |