sen gittinya herşeyim gitti

gitmelerime bir gidiş daha eklendi

kanatlarım kırılldı

artık hiçbirşey eskisi gibi olmaz ki

affetmeler bir can almaya kaldıysa ben o cana nasıl kıyarım ki

kıysanda artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki...

felek zehir kattı sıcak aşıma heder etti acımadı şu genç yaşıma

tek varlığımıda aldı benden oysa bir tek o kalmıştı ellerimde ben onu gözyaşlarımla büyütmüştüm ...

bakışlarımda yetiştirmiştim

bir tek oydu ellerimde kalan

oda gitti

ailem gitti

evladım gitti

canım gitti

cananım gitti

ben şimdi bu sınavı nasıl geçebileceğim ki

şimdi git hadi kal desem ne olcak ki

hiç birşey eskisi gibi olmayacak

ama ben eskisinden daha çok ağlayacağım senin için

hep kalmalardan sıkıldım

hep kaybetmelerden yoruldum

neden neden ki

ben mi tutmasını beceremdim ellerimde ki

hep ellerimden kayıp gidiyor sevdiklerim

ben şimdi kime koşarım her başım sııkıştığında

kime sığınırım her yüreğim acıdığında

şimdi ben buralarda nasıl kalırım

sen gittinya

annem gitti

sen gittinya babam gitti

sen gittinya kardeşim gitti

abim gittti

ailem gitti...

sen gittinya herşeyim gitti

bende şimdi çocukluğun kaldı

birde kuru resimlerin

ha birde gittiğin hayatın acısı

hiç birşey eskisi gibi olamayacak artık

ha birde ben eskisinden daha çok ağlayacağım

felek şimdi sırada ne var

daha benden ne alacaksın

şimdi ise ben kaybetmelerimin ardından yüreğime yığılan ateşlerle kalemime döküyorum yüreğim yangınını

ama kelimelerim yetmiyor ki yüreğimin acısını cümleleştirmeye

hep kesik kesik solumar gibi can verişleri yaşıyorum kalemime yığılan yürek yanmalarımı

fakir evimin zenginliği gitti

gönlümün yareni

arkadaşım

dertdaşım gitti

sen gittinya herşeyim gitti

s.k