KAPILARAn olur derman düşer gönlümün gümanına Sabah serinlik çöker aralanır kapılar Aniden ışık doğar yetişir imanına Sonunda fırtınayla yaralanır kapılar Umudun nuru ile baksam da göz ucumdan Damla damla her günah dökülür avucumdan Bir yanım dikilirken sökülür bir ucundan Uyanırım her sabah dertlerin orucundan Sıra sıra kapılar bir yanar bir sönerler Çıkmaz sokaklar gibi hep peşimde dönerler. Ucuz pazara düştüm batıyor tüm kapılar Viran olmuş koynumda yatıyor tüm kapılar Ey Kadîri Zülcelâl bilirim şuçum büyük Şu gönül dergahıma gecekondu kapılar Gün geçtikçe büyüyor sıkıntı denen bu yük Günahın batağında gece dondu kapılar Sen Hâkim-i mutlaksın bilirsin her halimi Kim anlar senden başka deruni ahvalimi Ancak sana ayandır bu kara kış talimi Darda koyma ya Rabbi şu mecruh mecalimi Kılı kırk yara yara bir teselli umarım Her gece bu kapıda yakarışla kanarım Rüya imiş bu dünya uyandı bak kapılar Yetişti imdadıma dayandı bak kapılar Mustafa Doğan |