Dostum
duydum ki
efkarlıymışsın bu aralar ve ağırdan alıyormuşsun her şeyi doğrusu öğrenmek isterdim dostum... ki öğrenmekle de kalmam bilirsin az çok beni... neden her daraldığında/ellerin gölgeler ki gözlerini üstelik bulutlar yağmur olmaya meyilliyken bu kadar... hani biraz yağmur olmayı denesen belkide gökyüzü de açmaya yeltenecek... ama seni çok iyi anlıyorum dostunum ben senin çünkü, dostun ki bileklerimizde aynı kanı taşırız- ta çocukluktan bu yana... şimdi sen gizliyorsun ya oysa/ açığa vuruyor her şeyi gözlerin... anladım dostum anladım Ayın şavkını düşürmüşsün farkında olmadan yüreğine... ki bende de hala kabuk bağlamayan bir yara durur tam şuramda tükenen ömrüme meydan okur gibi hergün büyümekte üstelik... seni en iyi ben tanırım dostum ve en iyi ben anlarım... |