MEĞER
istemiyorum süslü sözler avuntu gözler
bir avuç yalandan ibaret sevmeler herşey yalan olmuş insanlık ölmüş söyleyin mutlu kim olmuş yalanlar içinde kaybolmuş sevgiler sevmiyorsan sus konuşma? istemiyorsan kimseyi kandırma? eğlenceyi kırık kalplerde arama? var git temiz duygulardan uzağa kendi pasınla kal başbaşa isyanlarım boş değil hep darbe vurdular mutlulk penceremin kilidin kırdılar tertemiz yüreğimi kör kuyuya atılar yeterrrrrr artık yeter bana vurmayın öldürdünüz beni yoluma gölge olmayın anlamlar yükleniyor anlamsızlığa gibi gözlerime perde iniyor iyi düşünmek ister gibi sadece biriki gün okadar yine yalanlar kaçamaklar kısacası hepsi geçici oyun gibi yapraklarım döküldü tarumar oldum kavuşmayı beklerken hasrete doydum sevgiyi hep hüzünle yoğurdum korktukca meğer hep yılana sarıldım saçtığı zehiri bal kaymak sanmışım filiz karakaş |
mutlulk penceremin kilidin kırdılar
tertemiz yüreğimi kör kuyuya atılar
yeterrrrrr artık yeter bana vurmayın
öldürdünüz beni yoluma gölge olmayın
Vefasız insanların yalancı sevgisinden yüreği yanmış bir gönülün sesiydi.
Sanırım bu şiir pek yarayı da kanatmıştır.
Gerçekleri harika bir biçimde şiirletirip bizimle paylaşmışsınız.
Çok beğendim.Duyarlı gönlünüz dert görmesin inşallah.
Selam sevgiler.