DİRİLİŞİN SERGİSİBir ağaç, bir güvercin, biraz ateş, biraz kül Yetişir dayandığın gözyaşım artık dökül Nutkun ince yerinde gömülü ölüsün sen Artı eksi bir yana, bölende bölüsün sen Saatler üvey annen, zaman dinsiz düşmanın Faydası yok gerçeği hayallerle aşmanın Ya aklı terketmeli, ya da fikri soymalı Ya bir an önce sabrı yürürlüğe koymalı Ağustos böcekleri hep o şarkıyı çalar Dağılır içimdeki kanatlı karıncalar Tutundukça arzunun gayrı mevhum ağına Düştüm mukadderatın sivrilmiş tırnağına Beynimim ormanları yandıkça arttı ünüm Vurulmuş bir ceylanı andırır iken dünüm Yıllar yılı mazime sebil sunmak işimdi Esneyen anıları uyutma vakti şimdi Bir ağaç, bir güvercin, biraz ateş, biraz kül Yetişir dayandığın gözyaşım artık dökül Bilendim bir ışığa, azmim Allah vergisi Çok yakında bu kalpte dirilişin sergisi GRİ GÖLGE |