Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Eller nerden bilsin benim yürek sancılarımı...

Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Geceler boyu ağladığım oldu yokluğuna
Gün henüz koynundayken anasının
Yıldızlara verdim adını
Seher yeline
Semah dönen turnalara
Susadığım kurnalara
Boynu bükük güllere
Verdim adını...

Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Bu yüzden kurudu ekinlerim
Başak tutmadı
Yokluğun uyutmadı
Gece gündüz
Mecnun misali düştüm
Issız çöllere...

Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Kendi ellerimle tuz bastım yaralarıma
Bir bir dağıttım hayallerimi
Dağlara taşlara
Kurtlara kuşlara verdim
Ağıtlarımı
Hiç birisi dayanmadı
Acılarıma...

Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Bir tek sen bilirsin benim yürek sancılarımı

Bir zamanlar İsa oldum
Gerildim çarmıhlara
Bir zamanlar Musa oldum
Sürüldüm Turu Sina dan
Pir Sultan Abdal oldum
İdam sehpalarında
Köroğlu oldum
Vuruldum gözlerine...

Ben senin acılarınla harmanladım acılarımı
Eller nerden bilsin benim yürek sancılarımı...

........................
.........................

Ozanca/İzmir