Düşlerin izinde
Yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm;
Götürdüler beni mâziye doğru...
Boş ümitler zindanında çürüdüm,
Yanlışmış meğer
Bildiğim pek çok doğru!
Sağ gözüm seyirdi,
Kapıda sen vardın.
Mevsimlerden yeşildi,
Gözlerinle bahardın!
Balkonuma tebessüm ektim,
Gonca gül gibi açardın.
Boynu bükük mor sümbülleri sularken
Mahzun mahzun bakardın.
Çiçek gibi özenle büyüttüm sevgini,
Nâzik, nâzenin, tül gibi ince...
Kırmaktan korkardım seni,
Fısıltıyla konuşurdum görünce.
Yanlışmış meğer bildiğim her şey:
Çiçekler üzerine söylenmiş ne varsa...
Aslı yok, bile bile
Papatya falı bakardın!
Hanımdüğmeleri açılır,
Sense kaçardın...
Hercâiler bile vefâsız çıkmadı senin kadar!
Hanımeli gibi baygın kokardın.
Erguvanlar soldu,
Anımsatan bir şey yok güzelliğini!
Gönül bahçem çoktan kurudu...
Saçına petunya takardım.
Dedim ya hepsi kurudu boşver!
Merak edersen hâlet-i rûhiyemi;
Küstüm çiçeğine soruver!