ZODYAK... Bilmediğim bir rüzgar ve keder Oturuyoruz bir masada Kalabalık-akşam oluyor Telaşlı cocuklar geçiyor az ötede Bir kadın bir adamı öpüyor Bir güvercin uçuyor beyaz kanatlı Bir masada unutuyor adam -kadını Yanımda olduğunu düşünüyorum En olmadık yerinde zamaının Hasreti bir saatin akrebine takıp Bir sesle gidip düşle dönmek gibi Güne ve geceye uyumlu Sen yokken yanımda Rasgele küfrediyorum sokağa Yüzünün el olduğunu sanıyorum Gözlerine siyah yürüyorum Bir pencerenin bir duvarda nasıl durduğunu Bir duvarın bir fotoğrafta... Islak ellerini koyduğun alnıma Bir güle su verirken Eğilip öptüğün bir çocuğu Bir gün gidersin diye korkuyorum Ah benim saçları rapunzelim Ayın kuzeyi Masam- soğumuş çayım Şiirim yağmalanmış öyküm Ortamdan bölme duruşumu Usulca kalk ayağa Yüzünü dön mavi Gülümse rutubet tutmasın kalbim Bak sana bir şarkı daha yazdım Kaburgalarımda lifin Mürekkebi bir şiirin Dur bozma kurgumu Alfabenin en güzel harfi Her sevişme sonrası s-es Su ve nikotin Dur bozma şeklimi Mumu bitirdi gölgem Acıktık-yagmur gibi çıplak Dur bozma- dinsizim bu gün Öyleyse nisan yağan ağan külleri Yanmamız ondan Kesildikce özlemi/şah damarlarımızdan ... |
tebriklerimle ...