Maviye Yan Bakan Protest Anılar / 2teri kurumamış bir dağdır,inat kâh çiy düşer beline kâh işer boydan boya eteklerine ondan hep bir ıslaklık barındırır gerisinde ve aşk ; sevmenin o inada galip geldiği yerlerde okunur genelde ya bir kuş olur uçarsın işte ya da dinmeyen yağmurlara gebe... evet yazıyorum yine... keşke sen de iki donu düşük kelimeye imge giydirmek olsaydın keşke benim değil aşkın bana bakan yüzünün ,zihnime yerleştirdiği veri tabanına en başından kutsal özne olarak kazınmasaydın ya da bilebilseydin ona, bu kadar ehemmiyet nakşeden yanımın aptallık sayanları hâlâ hiç umursamadığını sen de biliyorsun aslında, ben de o nasılsın’ın altında saklanan ceee diye hortlayacak şeytanı... evet yine oradayım hayatta... ayrı dünyalar hüzün palas onüç numara... yine yarım ekmek yetiyor ikiye bölünemeyen her şey yasaklı hâlâ kavun beyaza adıyor yine kendini sereserpe bir parça peynir yine sus payı zehire dolabım soğuk üretiyor hâlâ sobam unuttu sıcaklığı adamakıllı hâlâ,tükenmeyen gecelerin kahpe yanı örtüyor üzerimi sadece kırık camları değişti doktor öyle bir kalabalık ki; göz ,gözü görmüyor can evimde... çiçeklerin de perhize dayanamadı ben gibi _ ki;açlığın fena_ telesekreter kayıtlarında sesin hâlâ çok tatlı ___ beni arıyorsanız başka zaman ___ bizi arıyorsanız evde yokuz! kulağımın memesi büyüdükçe herhangi birini sevme çabalarım yine meşgul çalıyor tecavüze uğramış sağır gibi bir yerlerden habire patırtı uyduruyor yaşamak sentezi yaşmağa girdi oyuncak köpek kuyruklarıyla oynuyor bakma yalancı ironilerle düşüp kalktığıma aslını söylemek hâlâ içimden içime asılsız ihbar sayılıyor işte hafızamın büyük bir bölümü hâlâ kapsama dışı kanıyor... seversin bu ironik aksanı Asude ama şimdi hayat beni aldı, astığı ti’den acımakla kurutuyor/korkutuyor... üst kattaki komşular taşındı sebep tanıdık! geçimsizlik şiddetle çatışmış! uykular dörde bölündü ülkede kanepeden bir fazla nüfüs yarı yarıya azaldı yalancı iktisatçılara ilet popülist küçülmeler doyurmuyor açlığı... g/ar/drop hedef küçülttü kapağına astığım utancımı vuramıyorum artık dartta bu bomba haber olsun artık çarşaftan çıktı o hiç kimseye yüzünü göstermeyen yatak her gün yorganla yakalıyorum sarmaş dolaş ... hükmü kanun tanımayan bir kahır halinde tüm eşyalarını camdan atmış salon unsurum suçlu ,benim haberim yok! gidene dur demek yeterli değil geçsin kayıtlara hâkim olamıyorsun mihnete gereği düşünüldü g/özlem çare değil geceyarısı duaları da cinnete... mutfak dersen tıpkı gittiğin gibi her yanı dağınık keşkeler hâlâ bulaşık acabalar kokuşuyor durdukça... antrede,boğazından asılı kırmızı avize vardı ya kurtuldu! o artık benden bile özgür! sus artık sen de lânet telefon bak hâlâ evde yokuz... ............................... çalışmaya alışmakla alışmaya çalışmak arasında boyuna gidip geliyorum... işte iş olsun! ve ne zamandır seni alçak bir sesle aldatıyorum kahvaltıyı ö z l e m l e akşam yemeğini h a s r e t l e yiyorum! ToprağınSesi . |