bir küçük kızbir küçük kızım ben yarınları, ümitleri olmayan her dakika ölümü bekleyen bir küçük kız... lösemisin diyorlar bana ve aylardır küskünüm aynalara çünkü babamın şevkatle okşadığı o sarı saçlarım dökülüyor usulca! şimdi ne güzel olurdu beyaz duvarlardan kurtulup okula gitmek delicesine koşup oynamak ama hayal sadece onlar bana! keşke gökyüzünden bir melek inse ve sorsa bana ne dileğimi tek dileğim yaşamak olurdu doyasıya evet, yaşamak istiyorum ben doyasıya yaşamak... fakat biliyorum çok yakında semada küçük bir melek olacağım ben küçük bir melek... |
İç sızlatıcı bir gerçeği fevkalade yansıtmışsınız dizelerinize.
Derinlemesine düşünenlerden olduğunuzu hissetmekteyim.
Empati gücünüzün var olduğuna inanmak niyetindeyim.
Saygılarımla...