YEŞEREN SEVDA
Düşükler ülkesinin vazgeçilmez yılgınlığıyla
koşar adım büyüttüğümüz umutlarımızın ötesinde hiçbir şey yoktu. Unutulanlar yalnız unutulanlar toplamda değerliydi. Esirgemişti Tanrı kazalardan ya da kavak yelleri yerine anamızın duası geziniyordu başımızda. Gerçi ıslık çalsa yolda biri, biz polis düdüğü diye kaçacak delik arardık. Hepimiz temkinli çocuklardık. Bir sevdayı yeşertiyorduk göz yaşlarımızla. |
Hadi bakalım, bu da benden olsun :
Kanatları kırık kuşlar uçururum
Gök/yüzlerine
Yüzleri ışık keser
Tepeden tırnağa…
Tepeden tırnağa –sadece-
İnsanım oysa.
Emeğinize, yüreğinize sağlık... Sevgiyle.