ANLAMSIZ YALNIZLIKANLAMSIZ YALNIZLIK gündüzleri gece ömrümün günleri zakkum tadında gördüm hepsini gözyaşlarından eşyalar topladım şehrin sokaklarında inanmadığım falların girdabı boğuyor bütün bozgunları yaşıyorum yasaklanmış duygular yalnızlığın cinnetinde hayatsız kalmışım iniltiler dünyasında bütün güzellikler kusturucu gün doğumlarını parçalıyor mor bulutlar lekesiz sular arıyorum ürküyorum anlamları kayıp umutlar / dan güneşi çoğaltsın diye aynalar kırıyorum beklediğim mutluluk boşuna ötelere yakın ömrümü gözden geçiriyorum … Mustafa kaya 15.09.2010 / Üsküdar |