B A R C I N Y A Y L A M
B A R C I N Y A Y L A M
Barcın Yaylam seni de ;Yaz, baharda yaylasam Lale, navruz içinde, Boydan boya turlasam Divane gönlümü de, Güzelinde eglesem Yanarım yar gönlüne, Güneş olur YANARIM Barcın Obası göçer,Yalçın dağlar yurt olur Kınalı keklik öter, Dere, tepe şen olur Yarim selamsız geçer,Yüreğime dert olur Ağlarım tecellime, Hüngür, hüngür AĞLARIM Barcının karlı suyu, Cıgıl , cıgıl çağlıyor Türkmen kızının boyu, Yüreğimi dağlıyor Kalem kaş, selvi boyu, Sevgime ilham oluyor Yazarım ben gönlüme, Dağa, taşa YAZARIM Çoban sesiyle çınlar, Barcın’ın tepeleri Taş ’ dan tepeye ünler,Türkmen ’ in güzelleri Halı ve kilim dokur, Al kınalı elleri Gezerim yar gönlünde, İlmek , ilmek GEZERİM SÜLEYMAN YILDIZ söyle , Ne olacak bu halin ? Tadını özümsene , Barcın Yayla Bal’ ının Damakta kaldı uhde, Kekik tüter çorbanın Söylerim yarenlere, Çağlar , coşar SÖYLERİM 01 TEMMUZ 2008 SÜLEYMAN YILDIZ ( LEMOS 5303 ) |
Suna da o yaylada yaylamıştı. Yiğitler diyarı, destanlar yurdu Barcın'a ne kadar şiir yazılsa az gelir. Kaleminize yüreğinize sağlık.