TÜLLENEN SEVDAYağmurdu Buğusu tüten gözyaşının deminde saklamıştım umudu Aşkın terennümü yansıyordu ıssız yüreğime Kızıl bir urganın idamında Sancılıydı yaşam denen muamma... Zaman tükendi mecali yok beklemelerin Hazan sarısına bürünmüş hasretin solgun yüzü Yalnızım! Tesbih tanelerinde asılı gecelerim Anla beni ölüm soluyan nefesim Gözlerime yabancı gözbebeklerim... Fırtına başlar birazdan Tutunduğum dağ yürekli perçeminde Batar dikenleri koparmaya kıyamam Kırmızının tutkusu gelincikleri... İnce bir çizgi bu Sıratın gölgesi kadar keskin Düşer kırılmış yanları Ağlayan kalemin mürekkebine Tam suskuya râm oldu derken Ummanına dalmak niye Bırak gidişim dem vursun Takvimin geride kalan ömrüne Yoksa bir daha asla Çıkamam kalbinin mahzeninden... Yarım kalan şiiri mağrur mısralarımın Vuslatsız avuntularımın riyasız düşü Özlemin girdabında bir can ağlıyor Yaprakları kardelen ayazda üşüyen Bak yine buruk tebessümü Kalbine vurduğun kilit gizmiydi Aç mührünü Tüllenen sevdanın yası dinmiyor... Uyut beni hayat! Meltem rüzgarının serinliğinde Ki sussun içimdeki göçmen ezgiler Hicran bestesinin nağmesinde Şiirler dinleyeyim gönül dilinden İki damla süzülsün sadece Acıyı yudumladığım Deniz gözlerinden... Züleyha Özbay BİLGİÇ 2010/Kütahya |
Ama etkileyici seslendirmeyle güzelliğe güzellik katılmış.
Kutluyorum Züleyha Kızım...
Kadir Tozlu