Bir Başkadır Yaşamak Sonbaharı...
Mevsim değişiyor
Kaldır başını bak Çık dolaş yollarda Doğayı yakala , seyret Sonbaharı göreceksin... Ağaçlar gülümseyecek çıplaklığıyla Yapraklar kuru olsa da “özgürlük” diyecekler Bırakıp kendilerini koparacaklar dallarından... Damlalar Bir o yandan , bir bu yandan Rüzgâra dost , kol kola Geçecekler saçlarının arasından... Yakala baharı Tut kuru dallarından Islak , buram buram bir tutam çürümüşlüğü kokla... Yakala baharı Aç yüreğini, Acılarını ,hüzünlerini rüzgârına katık yap, yalnız esmesin Yağmurlarına ek kederlerini Belli olmaz ,filizlendirir bakarsın kuruyan sevgilerini... Derin bir nefes çek ki Gözlerin de kapansın Tut doyur ruhunu; sonra bırak Yaramaz bir çocuk gibi kaçır gitsin. Hızlansın ayakların, Hatta arada , sekebilirsin... Hüzünlü havasında huzur bulursun Dünya sığacak sanırsın yüreğine. Üzerindeki yaprak izleri, yağmuruyla silinir Saçların ıslak , dağılmış Yakası hafif kalkık ceketin Ve biraz üşümüş ellerin Tebessümle Yaşadığını hissedeceksin... ezgi ç. |
özellikle hafif ısıran soğuklarda ceketin yakasının kaldırılışı çok güzel yakalanmış bir enstantene...
tüm hazanlarınızda çiçeklensin baharlarınız.
kutlarım şiir dostum, saygı ve sevgiler.