ellerinin çizgisinde saklı GüneşÇizgiler çiziyordu Cuma Yelkovanın adaletsizliğine Tüm zamanların… Tüm zamanların bükümlerine Sırtı eğik Düz çizgiler çiziyordu… Boynunda küçülmüş ekmeği Ve göz kapaklarında Şehir sinemalarının kahramanları Tek başına Çizdiği çizgisiyle Eğiliydi boynuna sırtı… Cuma Aynası çoktan kırılmıştı… Ayraçtı çiçekleri, sayfaların kuru rüzgârlarına… -Cuma Müjdelenen her günün sabahıyla Biraz daha düz Taşmalısın artık yelkovanın ardından Çık zaman kadranından Ay’a ve Güneş’e bırak döngüsünü… Cuma, Yürü sürerek toprağın ve havanın insan kokusunu Ellerini yaratan emeğin Ve yüzüne aldığın ışığın diriliğince yürü, Yüzler göreceksin Seslerinden daha parlak... -Unutma: Zafer, Boynuna destek ettiğin somunla yükselecek Ellerinin çizgisinden Güneş doğacak Şarkınla… ezgi ç. 28.04.2011 resim: Nuri İyem |