AĞAÇLAR VARDI
Ağaçlar vardı
Dalları yeşil yapraklarla bezeli Zaman bahardı Belli sancılıydı hepsi Çiçeğe durmak için... Sonra çatladı tomurcuklar Cennet kokuları ile Şenlendi diplerinde uzanan yollar Bir aydınlık,bir coşku Adımlarda heyecan Adımlarda bir telaş Kimbilir Belki olasıydı varmak Uçsuz bucaksız güzelliklere Gölgelerin uzamadığı Akşamların olmadığı bir yerlere... Zaman denilen neydi ki ! Tutulur bir yerinden Bağlanırdı yemyeşil çiçeklenmiş ağaçlara Gök kubbenin nöbetinde... ........................... ........................... Ama öyle olmadı Önce yapraklar çekti isyan bayrağını Göndere Acı duyarak döküldüler Bir bir yerlere Sonra çiçekler... Gök kubbe devretti nöbetini Karanlıklara... Zaman mı ? Kopardı ipini Savruldu dolu dizgin Uzayan gölgelerin arasından Tozu dumana katarak Ne varsa sürükledi ardından Bambaşka bir aleme... Aysel Var Özbilgin 13.09.2010 |
Karanlıklara...
Değerli Aysel hanım,
Kaleminizden çok güzel anlamlı ve manalı bir şiir okudum.
Yürekten Tebrik eder, saygılar sunarım...