49
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2431
Okunma
Varsam gelsem
Tanır mısın beni
Canım İstanbul ?
Doğduğum büyüdüğüm şehir...
Taşlarında ayak izlerimi
Sokaklarında gençliğimi
Topraklarında canlarımı bıraktığım
Koca İstanbul...
Okul dönüşlerinde
Koşarak çıktığım Yavuz Selim yokuşunu
Çıkabilir mi yorgun dizlerim acaba ?
Unutulmaz anılarım gizli
İki yanı dev çınar ağaçlı
Fatih’in orta yolunda...
Zamanı dilim dilim
Yaşamışlığım var sende
Büyülü güzelliğine
Aşık olduğum İstanbul...
Geçmişten ne kaldı ki bana
Sadece özlemin var içimde
Dağ gibi
Serap gibi
Vaz geçemediğim...
Sanki ben değildim
O yollarda yürüyen
Havasını soluyan
Sanki o iki katlı
Tahta merdivenli sıcacık evde
Dopdolu yaşayan...
Nerelere götürdü sevinçlerimi
Hüzünlerimi
Kocaman ailemle yaşadığım
Kimi mutlu kimi acı dolu
Günlerimi
Umursamadan geçen zaman...
Rüya mıydı gerçek miydi
Bir masal mıydı yoksa
Kulaklarıma fısıldanan...
Oysa
Senin kadar sahi
Senin kadar güzeldi .
Yaşandı
Ve yad etmek düştü bana...
Aysel Var (Özbilgin ) 25.01.2010
5.0
100% (17)