46
Yorum
4
Beğeni
4,8
Puan
2328
Okunma
Veda ettim doğduğum kente bugün
Semalarında uçarken
Hissettim ayrılığın buruk tadını
Meğer ne çok anım varmış
Unutulmaya yüz tutmuş
Özlediğim yüzlerde
Hüzün ve sevinç buluşmasıydı yaşadığım...
Büyümüşsün canım İstanbul
Yaşlanmış yüzlerde ki derin çizgiler misali
Göklere el uzatmış binaların...
Çocuk kalan yerlerin doyurdu beni
Naif bir acıydı duyduğum
Değişmiş siluetini gördüğümde...
Saf güzelliğini anımsattı
Kanlıca’da yediğim yoğurt
Aynı haşmeti ile duruyor
Çengelköy’de Kuleli
Üsküdar’a ışığı vuran Kız Kule’si
Uzakta Sultan Ahmet harikası
Emirgan’da dev çınar ağacı
Bir başka nesle gölge veriyor...
Karmaşık duygular esir aldı
Beynimin her bir hücresini
Edirnekapı...koynunda annem babam
Anadolu yakan...canım kardeşim...
"Yirmibeş yaşın"adımları değildi
Atılan yorgun adımlar
Ve aradıklarını bulamayan yorgun gözler...
Unutamayan hafızamdı
Dün gibi
Yaşananları,geçmişi...
Bir çocuk
Mutlu büyüdü koynunda bir zamanlar.
Seninle,sende bıraktığı sevdikleri ile
İkinci çocukluğunu yaşıyor şimdi senden uzakta
Hayalinde nasıl kaldıysan
Öyle güzel öyle saf
Unutma güzel İstanbul...
Aysel Var Özbilgin.....07.11.2011
5.0
92% (23)
3.0
4% (1)
1.0
4% (1)