gönül salıncaktan düştü
o’nu bir kelebek tuttu

üşüdüm
ama paltom fazla geldi

çalı çırpı topladım
güneşte bir güzel ısındım
hayal konuk oldu
bilgeler ziyaretime geldi
inadına su içmedim

çocukları mahallemizin
aldılar oyunlarına beni
bir gol attım
bir de gol pası verdim
içimdeki pası sildim
pazar filelerini taşıdım
ihtiyar teyzelerin

kütüphaneciyle sohbet
ettim
yoldan geçenlere
gülümsedim
çoğunun hoşuna gitti
bazısı anladı
yanıt verdi
mektep talebeleri
geldi
yanıma oturdular
açılmamıştı henüz
güzelim okullar
konuştuk geleceği
öğütler verdim
abice
dostça
sonra
dedim unutun
ama okuyun
ne olursanız
olun
ama
adam olun
adam olmaya bakın dedim
onlara
kısaca

havada bulut yoktu
rüzgar çıktı
yağmur
tutmak istedim
evin yolunu
alışveriş listesini
arabada unuttum
eskiden olsa
ağlardım
ama şimdi
büyümüştüm
sevinçlerde
acılarda çok
görmüştüm
karşıma
mezarım çıktı
hiç hesapta yoktu

ben nerede ölmüştüm
hatırlamadım
umursamadımda
bunu akşam
evde
anlatmanında
gereksiz olduğu ayrımına vardım

çeşmede yüzümü
yıkadım
"oh ölmek ne güzelmiş"
dedim seslice
"ha nasıl dedi?"
yoldan geçen biri
"şaka dedim ,teyze şaka"

"oğul ne diyon sen?
anlamadım"
"süt mü satarsın?"
"hı hı"
"peki sütü senden
alayım"
"he gel hergün bu saatte"
"iyi saatte olsunlar
hanım teyze
iyi saatte."


mahallenin yolunu
şaşırdım yine
derken
çocuklardan biri
karşı geldi
yollandık
beraber eve

evde
süpriz vardı
unutmamıştı
veletler
doğum günümü
pasta hazırdı
yaşasın
ekmek yoksa pasta yemelisin
öyle değil mi??


Faruk tabak