Bir anda kaç bahar kış oldu,
Binlerce gül parçalandı ,
Solmayan çiçek kalmadı,
Maviler karanlık oldu ,
Kaç kuş yuvası bozuldu,
Her şeyin öldüğü bir gündü.

İnsan bundan zevk alabilir mi?
Zehirden zevk alındığı nerede görülmüş.
İnsanların mayası mı çürümüş?
Nasıl kırıyorlar binlerce kristal sarayı,
Çimenlerin ters yüz olduğu gibi.
Gönlüm karardı, beynim dondu, anlayışım durdu.

Sözler zehirli ok gibidir.
Hem acıtır hem öldürür insanlığı.
Tüm bedeni kaplar acısı.
Merhem de sürülmez ki böyle yaraya.
Hem insanlığın merhemi var mıdır ki?
Keşke olsa da sürülse tüm kötü kalplere....