hergün üzülüyorüz zaten hatırlamak güzel oluyor yüregi ferahlıyor insanın saygılar

İnsanları şiirin tatlı muhteviyatında mutlu etmeye çalışırken farkında olmadan acılarını hatırlatabileceğim aklıma gelmemişti.Saygılar üstadım.

Bir çiçeksem koparılmış dalım var
Bir cansam kopmuşum bir candan
Bir değersem ayrılmış yumağından
Mıknatıs bile parçasını çekerken
Nasıl ayrı dururum anamdan

Teşekkürler hocam sağolasın.Selamlar

Teşekkür ederim ilginize.Mekanı cennet olsun.Selam ve saygılarımla

Teşekkür ederim sağolasınız,selamlar saygılar

çok etkileyici ve muhteşem bir şiir..
teşekkürler sevgili dostum,paylaşım için..

Teşekkür ederim.Ben aslında anneyle ilgili şiir yazmayı düşünmüyordum.Nedeni duygu kavramı olarak çok geniş yer tutmaktadır.Zaten anneyle ilgili bir türkü duysam dayanamam hemen kapatırım.Yani kemik derler ya öyle.Ama güzel şiirinize karşı hissettiklerimi karşılama olarak yazınca sayfama şiir olarak aktarayım dedim.

Bu arada güzel bir şiire rastladım beğendim,okumanı tavsiye ederim aziz dostum.

Nurullah Genç NEREDEN BİLECEKSİN

O eski hülyaların sahile vurduğunu
Yakama bir muamma taktığım gün hatırla
Gurbetin mahşerimde bir sıla bulduğunu
Dağlar gibi eriyip aktığım gün hatırla

Nereden bileceksin, şehrin sokaklarında
Kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu
Her seher yüreğimde açan karanfillerin
Her akşam ellerimde sararıp solduğunu
Nereden bileceksin

Kim bilir, belki bir gün kapıma geleceksin
Siyah tüylü martılar yorgun pencerelerde
Benimle ağlayacak benimle güleceksin
Göğsümde ızdırabı deniz fenerlerinin
Hayatımdan fışkıran hüzne gömüleceksin

Her şairin bir gülle bahtiyar olduğunu
Bir sana bir göklere baktığım gün hatırla
Gönlümün kahrın ile ihtiyar olduğunu
Sigaramı sessizce yaktığım gün hatırla

Bilemezsin içimde bir denizdir yaşamak
Sen denizin en uzak noktasında şen şakrak
Ben kırgın dalgalarla avunurum derinde
Gemilere yosunlu mendiller bağlayarak

Nereden bileceksin fesleğen köklerinin
Hercai bulutlardan bıkıp usandığını
Ansızın kayıveren yıldızların ardında
Vuslatı bekleyen bir kalbin yandığını
Nereden bileceksin

Yağmura boyun büken susuz topraklar gibi
Kim bilir belki bir gün kapıma geleceksin
Sinesinde bi-vefa bir sırrı saklar gibi
İnfazına yürüyen ölü tutsaklar gibi
Gözlerinin hicranlı yaşını sileceksin

Tatlı bir rayihanın göklere dolduğunu
Irmaklara karışıp aktığım gün hatırla
Gölgelerin ruhumu görüp kaybolduğunu
Mavi bir şimşek gibi çaktığım gün hatırla

Gülümse ve uzaklaş çünkü anlayamazsın
Bu kopan fırtınayı Yusuf'un yüreğinde
Koyu bir çaresizlik ayinidir yalnızlık
Züleyha'nın menekşe büyüyen gözlerinde

Nereden bileceksin kayalara tutunan
Devlerin birer birer vurulup öldüğünü
Rüyaları süsleyen eşsiz mücevherlerin
Bir dervişi görünce yere döküldüğünü
Nereden bileceksin

Kim bilir belki bir gün kapıma geleceksin
Kollarında rüzgarlı bir deprem karanlığı
Kapı aralığından sessizce gireceksin
Işıldayan bu gönül şahikası önünde
El pençe divan durup sen de eğileceksin

Bülbülün lalezardan neden kovulduğunu
Bu hayal zindanını yıktığım gün hatırla
Balığın susuz kalıp suda boğulduğunu
Acılar evreninden çıktığım gün hatırla

Nurullah GENÇ