hey gidi pişman yürek
korkuturdu gözleri herkesi
karanlığa çıktığı zaman
oysa kimse bilmezdi ne kadar masum bir yürekti
ve tek dileği sevdiğini alabilmekti
nerden bilebilirdi ki nöbetçi sevgili olduğunu
ne ikisi vardı hayatında
ne de iki ettiği sevdiğinin dileğini
hep delikanlıca sevdi
şimdide delikanlıca ağlıyor
hep bir anadolu kadını vardı gözünde büyüttüğü
ve şimdi onun gözünde tek sevilecek kadın annesiydi
rümeysa dan sonra


bir can dostuma hislerimdi
dilim bu kadar döndü

Haydi çık git dünyamdan pembe hayallere dal
Buydu senin amacın buydu aşk anlayışın
Hiçbir eser bırakma bende neyin varsa al
İncitmez beni veda n ve de el sallayışın

Belki kolay olmadı ama silindi adın
Hani adın leyla’ydı aşklar seni yazardı
Her adımı andıkça bil ki kaçacak tadın
Haydı at adımını niye yüzün kızardı


Geriye bakma haydı yürü adımların at
Titreyecek dizlerin üç adım gitmeyecek
Benle anın kaldıysa uğra eskiciye sat
Biliyorum gitsen de sancın hiç bitmeyecek

Tan yeri ağarırken koy elini yüzüne
Nasıl gelmiştim sana düşün nasıl bıraktın
Azcık yum gözlerini boğulursun hüzüne
Yanacak elbet tenin bu ateşi sen yaktın

Ama sakın pişmanım deyip geriye dönme
Ben kırdım kalemini af şimdi neye yarar
Sevsen de başkasını unutacağım sanma
Yüreğin her yandıkça maziyi nasıl arar

Üç adım ötesi yok çöküp ağlayacaksın
Sen yazdın sen oynadın kötü bitti bu oyun
Serap çalar kapını sanma çağlayacaksın
Sana daha baş rol yok figüranlığa soyun


Ben ki seninle yazım yazıldı kömür ile
Değiştirir yazımı kaderimi yazarım
Yeşertirim sevdamı sönmüş külümden bile
Gün gelir kör feleğin oyununu bozarım


KADİR YILDIZ






şiirime yüreğiyle ses olan Niğmet hnm a sonsuz saygımla