ACININ TOHUMU
Herşeyin yükünü ben omuzlandım
Sanki taşımaya gücüm var gibi, Her adımda nefes nefese bir taşa yaslandım Ağırlaştıkça sırtımda yüküm dağ gibi.. Bir ben ayıramadım doğruyu yanlıştan Çare aradım kurtulmaya bu kara kıştan, Bel bağladığım ne varsa başıboş çıktı Vazgeçemedim kötüye giden bu alışkanlıktan.. Çoğaldıkça acılarım sineye çektim Kendimce bir şeylerin üstesinden gelecektim, Bir başıma ne kadar yeterim bilinmez Biçtiğim her acının tohumunu ben ektim. 00:29__20.04.10 |
tebrik ederim şiir dostum, saygı ve sevgilerimle.