ŞİKÂYETİM VAR ANNE
BİR HAFTA ÖNCE DÜŞEREK AYAĞINI KIRAN AMELİYAT SONRASI BENDE KALAN 87 YAŞINDAKİ ANNEM İÇİN.
Ömür girdaplarda erirken gün gün, Ezilip de kaldım yorgunum anne. Dizine uzatıp uyuturdun dün, Şimdi tüm hayata kırgınım anne. Niceleri girdi yar diyerekten, Senden ayrılması zor diyerekten, Hasretinde ölüm var diyerekten, Uykular yok oldu argınım anne. Kimisi geldi de canıma girdi. Kimisi derdimin dermanın sordu. Hayatı muamma kendisi sırdı. Şu kör talihime dargınım anne. Yine de umuda çengeller taktım. Vefalı gönüllere ismim bıraktım. Geçmişi yok edip hepsini yaktım. Issız denizlere sürgünüm anne. Kimi hayatımda eğleşti biraz. Kiminin sevdası sadece bir yaz. Kimisi sevdim der yalnız işve naz, Uçsuz çölde kalmış sorgunum anne. Kaderim mi bana küs ben mi kadere? Ömrüm dağ başında susuz bir dere. Yeminler etmiştim oysa bin kere. Sil baştan birine vurgunum anne. 8 Temmuz 2010 Antakya Sorgun: Dalları sepet örmede kullanılan bir tür söğüt ŞİİRİME YORUMU İLE RENK VE DEĞER KATAN DEĞERLİ ARKADAŞIM SAYIN HARUNİSA ŞENEL SİYAHGECEM’E TEŞEKKÜR EDERİM |
aşık obalı tarafından 10/5/2010 9:12:35 AM zamanında düzenlenmiştir.