SEN Kİ
Sen ki ;
Gün esnerken daha, Gecenin dudağında kurumuş tan gibi Soğuk.. Yuvasında El kadar. . Kanada kalkan bir martının, Havalanamadığı İlk nefesi kadar, Sıcak.. Narin bir deniz kıyısı gibi, Kum gibi.. Her tene dilsiz ve, Bir o kadar kibar.. Bahçemin çam kokusu, Top peşinde ki Çocukluğum.. Her seferinde veda edip de Geri döndüğüm.. Sevemedeğim Nilüfer, Tatilim.. Burnumdan uyku akıtan Yosun kokusu. . Onun akşamında bardaklarca Efkarsın.. Koyu bir gölgesin kalbime, Yaz sıcağında, Kış ocağında.. Koyusu duru.. Evimin kestirmeden yolu, Verdiğim selamın Uzaklarısın.. En güzel kelimelerimi yakıştıramadığım, Şiirine baştan, Daha derinden Başladığımsın.. Yatağıma duvardan işleyen Rüzgarın, Tenime değmesine bayıldığım O soğuk serinliğisin, Geceleri.. Yarım yamalak olmazlar ile Yeryüzünde bir parça umuda Bizi göstererek, inandıranımsın.. Unutmayanımsın Yaşadığımız şeyin sadece, Bir kere olmasını Göstererek.. İnsan sadece tek kerelik yaşadığı şeyi unutamazmış. Her ne olursa ve Her nasıl olursa olsun ; Sen , Binlerce dilden, Onca alfabeden.. Bu gönlüme, Her duygusuyla Bir tek harfsin Benim için.. -Adalı |