Küle DönmüşümKahırla, kederle tükendi ömrüm, Çile sokağında yola dönmüşüm; Hain sevdalarla çürüdü gönlüm, Baharda açmayan güle dönmüşüm... Dert fırtınasında savrulur beden, Feleğe diyemem bu zulüm neden, Öyle çaresiz ve yalnızım ki ben, Cennetten kovulan kula dönmüşüm... Kimine dillendim, kimine sustum, Yürekten daha mı değerli postum, Adamlığa değer kalmamış dostum, Ayaklar altında çula dönmüşüm... Satılmaz derdimi mezatta satam, Atılmaz ki çilem içimden atam; Ne bacı, ne kardaş, ne de var atam; Ormanda kırık bir dala dönmüşüm... Sılamda öğrendim hasret çekmeyi, Bir derdin üstüne bin dert ekmeyi, Kime güvendimse yedim tekmeyi, Harcana harcana pula dönmüşüm... Bir gün mutluluğu vermedi felek, İstemem de artık neyime gerek; Cehennem narıyla yanıyor yürek, Kavrula kavrula küle dönmüşüm... 13OCAK2010 |
kim ne derse desin her haliyle kusursuz bir eser..
Zaten her nedense hece şiirleri birileri tarafından hep
karalanmaya çalışılır vede üvey evlat yerine konulur..
Bunun en bariz örneği günün şiirlerinin her daim iki
adedi serbest bir adedi hece oluyor.. Hiç bir gün iki adedi
hece bir adedi serbest oldumu bilenler varsa söylesin..
Sizi vede bu güzel eserinizi kutlarım dost tebrikler..
yunus karaçöp..yudumyunus