Ya arkadaşım
bu ne hal böyle
üstün başın dağınık
üstelik sağ ayağın biraz aksıyor mu ne
Evet haklısın ;
sır saklarmısın peki ?
tabi neden olmasın.
Hüzün’ü bilirsin değilmi ?
Evet, iyi de ne alaka
lan yoksa dayak mı yedin.
Yok be arkadaşım nerden çıkardın...
baksana bir kamyon dayak yemiş gibi
bi o yana bi bu yana sallanıyorsun.
bir gözün morarmış
ve üstelik iki dişin de eksik...
üst başı saymasak.
Ya biraz sabret anlatacağım...
tam Hüzün’ün evlerinin önünden geçerken
abisi, bi de yaklaşık on kişi mahallenin girişinde bitiverdiler birden.
Tabi ben geri dönemedim erkekliğime yedirip
Abisi: bir daha kız kardeşime bakacakmısın lan dedi
Bende; bakarsam ne olur dedim ?
seviyoruz biz bir birimizi...
E, valla olacakları sen düşün artık
bu kadar adam seninle bayramlaşmak için toplanmamış herhalde.
Peki ya sen ne dedin sen;
Ne diyebilirim ki, tabi ki aşkımı ilan ettim
bana pencereden baktığını görünce...
ve öylece daldım içlerine.
E, gerisini sen düşün artık...
yani anlayacağın dayak kaçınılmassa
biraz tadını çıkarmak gerek...
Ama hani dayak yememiştin sen ?
dostum sen onları bi görsen onları
adamları haşat ettim.
Atma be Yaşar atma
senin kimseyi dövemeyeceğini ikimizde çok iyi biliyoruz.
Doğru valla,
ne diyeyim beni en iyi sen tanırsın.
Hadi gel gidelim Ahmet, gidelim şu adamları bi güzel benzetelim
De git ordan be Yaşar; dayak sende alışkanlık yaptı galiba
baksana yerinde duramıyorsun...
Öyle valla... hüzün için değer arkadaşım değer.
Oğlum, Hüzün’de o gözler varken
ve sende de bu inat varken daha çok toplarım seni çöplüklerde...

Değmez mi ama değmez mi ?
aşk için...

Değer arkadaşım değer
insan arkadaşı için çiğ tavuk bile yer
hadi kalk gidelim
kimmiş bakalım
arkadaşımı dövmeye yeltenen şu adamlar ?
bi temiz haklayalım şunları.
düşünüyorum da, acaba kim almaya cesaret edecek onları elimizden
Öyle arkadaşım öyle bakalım kim alacak...
Ya sonra bu dayak atma bende de alışkanlık yapmasın Yaşar...
Yok canım ;
Baksana ellerim kaşınmaya başladı bile...
Ahmet; sonunu düşünen kahraman olamaz demişler
Ya öyle mi...
Öyle öyle
De gidek o zaman...

üç saat sonra :
Ahmet; nerdeyiz biz
Yaşar; sanırım cennetteyiz
baksana huriler başucumda...
Ahmet; lan salak aşık, onlar hemşire...