Upuzun gibi bize görünen
Aslında bir fesleğen ömrü kadar bile sürmeyen
Ömrümüzde...
Ömrünü incittiğim
Beni bağışlamadan mı gittin...

Tüm kapılarını kapattığım benden
Hüzün içeri girmesin... Derken
Ne mümkün...
Ne mümkün
Vurgun yedi bir kere... Ömrüm
Ölesiye... Yoksun ki
Üç yıl oldu... Koca üç yıl
Hüznün eksik olmuyor içerimden
Sen öyle mağrur öyle, öyle giderken
Boşluğuna düşmüş içerim-bedenim
Önüne geçemediğim...
Kaderin...
Bunu yaşatacaktı... Elbet... Bilemedim

Yaprak dökümü mevsimleri bakışların
Bir taşımlık feyezanı oldun... Bozkırların
İlmik olup geçtiğin
Bir bendim bu fezada
Şimdi ahir oldun
Beni böyle bıraktın bir başıma... Gittin
’Evrendeki en yüksek ve mutlak’
Sevincim...

İnadına güzel sözler söyleyecek şairliğim
Adını diri tutmak bir yana
Geriye kalmış dirheminde hayatın
Sen olmasan da
Suretin asılı kalacak heyulama
Benden hiç eksik olmayacaksın

Bu öyle vatan-matan sevgisine benzemez
Kayıt düşmüşler adıma zaten vatansızım ben
Ana yurdum sen...
Toprağım... Coğrafyam-kır çiçeğim
Bütün evren
Beni sende vatanlar zaten

Bakışlarına yayıldığım bir bulut gölgesiyim
O gün boyu süren yolculuklarım yokluğuna
Acıtsa da kanayan beni
Sende akarlarımla geriye dönmeyeceğim...
Hiçbir zaman olmayacak... Artık...
Hiçbir zaman yangın yeri gözlerinde doğmayacak
Güneşim...
Sen eşim ciğerparem bir tanem
Sen geçen giden gerçeğim...
Bir cadde süsü... Arnavut kaldırımı belki...
İlk heyecan yitimi
Ne varsa...
Ne varsa yaşanan... Seni incittiğim o tek anı
Anımsatır bana
Kuyu halkasını taktığın boynumda
Şimdi kendimleyim her zamanki gibi
İki elin arasında başım
Seni düşünmekteyim
Bu olanları sende yaşayacaktım... Yaşadım... Lakin

Yaşlandım rüzgârın uğultusunda
Ve kara duman ömrümün
Karanlığı esneterek ilerleyen
Mum aleviyim şimdi... Cılız
Sevincimde...
Yavaş, yavaş erimekteyim

Diğer acılar hafif geliyor insana...
En ağır olanı yaşayınca
En ağır olan...
Sen giderken...
Akan boşluğuna yaşamın
Gözlerinden akan bakışların beni çiviledi
Toprağına gömüldüm
Ölümün acı oldu
Ne varsa beraberinde götürdün... Sen gittin ya...
Ben şimdi yaşayan bir ölüyüm...
Seni incittiğim o gün
O gün
Hiç çıkmıyor aklımdan...
Sen...
Ömrünü incittiğim
Beni bağışlamadan mı gittin...