Bedi Hasret...
Beni zuhur ettin
barındığım efkarımın sis küfesinde Buhur ile uladın azar yanımı tar göğsünün inleyen kafesine Nefsim hengame varlığına umut eder Rücu ile sabrı zamana sen için var edene kusur eder Kusurumun kın bendi İlmik zara ile şahsa mevt eder Kendimden dökülen beni Mahpus ziyan ömürde sen ile azat eder |