KAPILMA BU SELE
Ne çağlayanlar gördüm kükreyen
Sonu kup kuru bir çöle döndü. Ne dev alevler gördüm büyüyen Sonu kocaman bir küle döndü Nice kişi gördüm dostum diyen Tersine döndü kuyumu kazdı. Ne çok sanırdım bu gönlü seven Hepsi hançer oldu, sonum yazdı. Hayallerimdi beni süsleyen Şimdi hepsi mahzun, suya düştü Etrafımda dolanıp bekleyen Kelebekler de gurbete göçtü Kalbim vardı şarkılar söyleyen Sustu, çaresiz dilsize döndü Sevdiğim vardı yolum gözleyen Vuslat olmadan ışığı söndü. Sevgi dolu kaynayıp büyüyen Pınarım kurudu akmaz oldu İnsanlara bakıp hep sevinen Gözüm kapandı, güveni soldu Rıfat’ım artık sözüm nafile Kalem kar eder mi susan dile. Daha neler gelir, hangi çile Kendine gel kapılma bu sele |
Kalem kar eder mi susan dile.
Daha neler gelir, hangi çile
Kendine gel kapılma bu sele
güzel bir şiir okudum değerli şair dost,teşekkürler,saygımla,selamlar...