4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
869
Okunma
Leylim leylim ben bir seferiyim
Yıldızlardan düşmekten yorulmuş
Sazımın telleri inler durur bağrımda
Bilinmez Derik dağları damlardan
Bir fincan çay, biraz ekmek ve sevgi
Isıtır anaları ve geçer çocuklarına
Gülün toprağıyla buluştuğu etekler
Dağların, ovaların, aşkın ve damarın
Suskun çığlıklar yankılanır rüzgârda
Rüzgârlar hep fırtınalara sevdalanır
Bunu bilirsin leylim
Yüreğim mahşerimin tam ortası
Ve büyüdükçe büyüsün zor yüreğim
Yandıkça uzay gibi genişlesin
Şiirin sahibi
Cevap Yaz