Düşsel Yolculuğun Sen Kesitikan ter içinde hayat beyaza hasret simsiyah düşlerim ölümlere gebe yüreğim zira şair yazamazsa ölür bebeğim gerçeklerin pençesinde unuttum hayallerim geri ver hayat bana o mavi misketlerimi gündüze bağlanmışsa gece hece hece hayal kurdum gökyüzünde belirir yüzün fer çağrışımlı bedenim hep böyle dolu hüzün düşsel yolculuğumun sen kırıntısında kesildi en masum gülüşlerim... sen ki beni benden aldın hayallerime prangalar vurup düşlerimi benden çaldın en masum anılarımı bile kendine bağladın yenilense de filizlerim geçmiyor içimin burukluğu her gerçek bir hayalin çocuğu pamuk ellerimizle büyüttüğümüz boşlukta savrulan uçan bir tüyüz sorma çok kötüyüz ! son sözüm veda olsa da ben hâlâ sendeyim bir gün bıraktığın sahilde bulmak istersen ucu yanık mehtup yolla hemen geleyim hayal de olsa, az birazcık güleyim sona gidişin son dehlizindeyim düşlerim kangren bir sancıda ruhum sensiz yolun başında h o ş ç a k a l... Yazan/lar: siyahgül38 , aemin , *Dikçe , hyazici58 , Nebiha MURADÎ , Mehtap ALTAN ... |
yolun açık olsun şairrrrrrrr :) ' lerrrrrrr
sevgi ile :)