Yedi Rengin Sağımında Umut Serenatı
yağmurdan sonra ışıl ışıl parlıyorken renkler
pembesini umut edindim yarınlarıma yeşili serdim boydan boya çayırlarıma bir adam yüreğinde vermişti yedi rengin sağımını yüreğimin içine içine sonra ne gökkuşağı ne umuttu yaşamın tonu Unuttu kadın Gökkuşağının tüm renklerini Tutunmak istedikçe terkedildi gökkuşağı masalında bir kadın/ın tutunduğu her renk bir sancının soluduğu her nefes bir gülüşün bedeliydi her gülüş en ağır ızdırapmış gökkuşağı gibi renkli kekeme gülüşler dudağında asılı kalmış yerin ve göğün inadına geçiyorum gökkuşağının altından yedi rengin adına hadi bunu da sayma düşmediysem yadına umutlar kadar taze hayaller kadar uzak masum bir yavrucak gibi yüreği sıcak kelebek ömürlü utangaç beyazın çocukları hadi utanma! gel sar beni; gökkuşağı gibi... Yazan/lar: EMİNE45, İhsan POLAT, hyazici58, HÜLYALVER, Mehtap ALTAN... |