Şeb-nem Kapısı/Damarlarıma sığmıyorsun artık hayat; I/ Vesveseni Ninova’ya ne vakit sürgün edeceksin Yunus’un gözlerinde sallanacak “balım” ruhlu ak güvercinler nefsin /zulmetin -dalga kıranlar dolanmış boynuna idam sehpası kurmuşsun bahtsız gürgen ağacına gök kubbede esiyorken hürrem-i süreyya şimdi bir yıldız kaydı arş-ı âlemden “yemin” vurgunu yüreğim düşecek avuçlarına sakla; bir tek sende yaşayacak!... II/ yine! yüreğin “sota”sında depreşir çılgın bir havari vuslata koşarken ayrılığın son geçen baharı sen ırmaklı kip’lere pusu kurmuşken zamanı sığ sularda boğuluyorum gamzelerinin hasretinde yağan nemin III/ küçük ellerim anne buğusu salar yüreğine ıslatırım ağustosta har olan çatlamış dudağını yüzünde muzip bir gülümseme dilin huşu ile duada biz kokulu anlara takılır usumda ki olta ya çekmeye korkuyorum kanar damla damla yokluğun IV/ ve... bir keşmekeşte kirpiğine düşerken kızıl güneşin şavkı hazanı sularım papatya rengi saçlarından “saîr” ateşler yakarım kınalı dağlara od düşünce gecenin yüreğine işte! ben, tam orda açtım Şeb-nem kapısını bismillah… Ümmü AŞCI |
sen sigarayı bıraktıktan sonra dahamı bi güzelleşti şiirler ve sen :):)
şiir harika arkadaşım
sevgilerimle