D/üşüyor Yüreği...
I.
O bir kadın Tek başına Kimsesizliğin pençesinde (y)arsız yalnızlıklarda... Sığınıp gecenin zifiri karanlığına, Bilmem kaç kez G/özünden akan tuzla ıslanan yastığ(ın)a sarılmış. Ee be kadın umurunda mı bu dünyanın! II. Tek’liğin isyanında kadın! Hayat kaldırımı kaç kez çelme takmış umutlarına S/onsuzlukta kalmış cümleleri An’ın an(sızlığ)ında, An(ı)ları(nı) kekik kokusu gibi çekmiş yüreğine Çay karası gözlerinde hüznü s/aklamış. Söyle Kadın! Bu kimin umurunda! III. Kapı aralığında kalan düşleriyle Sabır taşı ile çevrili limanında o kadın. Dakikalar saatlere, saatler (a)sırlara dönüp Akrep yelkovan arasına sıkışıp kalan Alaca karanlıkta ç/alınan, yitik bir ömrün prangalarında kadın. Bu kimin umurunda? IV. ’Yaşamak herşeye rağmen yaşamak’ Keder suları bir gün durulacak elbet. Kanayan yaralarıma olanca gücümle tırnaklarımı batırıp, Kanata, kanata akıtacağım Söküp atacağım herbirini. Kaybetmemişsen sevdaya olan inancını, Bir anahtar deliği bile yeter kilitlenmeye... Teminat denilen s/özümdür der bu kadın. Söyle! Kimin umurunda bu! V. Ahh bee kadın... Kadın olmadan evel insan olan, ’Adam’ gibi ’Kadın’ olan kadın. Şimdi... Üşüyor o kadın D/üşüyor yüreği. Ölümün soğuk yüzü kadar derin sessizliğin içinde kayboluyor kalemi... Peki söyle(yin) bu Yorumlamasıyla dizelerime can katan, zaman ayırıp emek veren Nebiha MURADÎ Hanımefendiye teşekkürü borç bilirim. Saygı ve Sevgilerimle... |
Şiir defterime yazacağım ve defteri elime her alışımda bir daha okuyacağım.
Ellerinize, yüreğinize sağlık.
Sevgi ile kalın.