Sessizliğin Derin Uykuları...
bir martı uçuyor
kurumuş okyanus üzerinden uzak şehirlerin poyrazında yorgun bedeni ruhunu kaybeden gelinciğim kırmızı şiirler yazıyor bakir sözlerim umut ile kutsuyor düşlerimi aymazlığında gecenin usumdaki ateş sönüyor oysa küllerim savaş alanımın son izleri trajik yalnızlığımda derin uykularım daralıyor sahipsiz hayallerim sol yanımın şekli gölgeli gülüşüm geceye sığınmacı yayılıyor bedenime şakağımın mahrem atarları bir çocuk saflığında gözlerim... f.huy |