Esmer Şiiryine yaz!.. hava çok sıcak böğrümde çatlayan bir avaz buz gibi alın teri biriktirdim eteklerime anıları örümcek gibi teğelledim firketeme bir fısıltı bile esmiyor uzaklardan bir fiske vursam damarlarıma oluk oluk akacak kan ’sakıncalı piyade’ gibi süzülüyor yürek koyaklarına katre katre çoğalıyor yalnızlıklar ufku yırtan ezan tınısında dalıveriyor ansızın rüyaların motifli kurdelesine soğuk makas sesleri tünüyor omzuna karabasanlar çınlıyor şakaklarında ninnisiz söylemler yükseliyor yastığının dantelâsından uyan!... bir garip fukara gözyaşlarından süzülen el açmış yalvarıyor Rabbine -bu bir har -bu bir buhran -bu bir naçar -ne olur ses ver tepemde dönen kırık pervane Eskimo giyinmiş çıplak tenine kapı /yol... buz /duvar... dudaklarında hırçın bir bilmece soldan sağa/aşağıdan yukarıya kızgın günahları dökülüyor gamzelerine ’Baba dağın’ yamaçlarında çılgın bir avare kozalaklar topluyor şöminede yanana ateşe kekik kokuları yayılıyor kundağına sardığı güneşe bu bir yaz meltemi esiyor iliklerine temmuz dikeni batınca tenine ilmek oluyor düğüm düğüm ayakları altına serdiği kilime yine kaçak var firari bakışlarında yüreği asma yapraklarına sarılmış pirinç tanesi gibi dağılır çeperinden bir ucu Midyat’a dayanmış /bir ucu Tosya’ya acımtırak bir tat var dimağında şimdi; yağsız şiirler astım vaha’nın direğine altında bir gıdım sevgi ateşi yanıyor sönmüş fenerin el yordamıyla karıştırıyorum pişmişi taşıyor ... yine yaz/ yine yaz... tuzu eksik geçmişi... esmer şiirler de çoğalsın (Pieta) Ümmü AŞCI |
kaçırdım şiiri
tosya-midyat arası
özel anlam yükmele derdiydi belki bilemem
rahatsız ol,dum şiir adına
kutlarım gene de