kadehte kalan son damla....CÜR'A
her akşam
bir kadeh içmek için vallahi yetmiyor para şairin neyine yetmez o güzelim marmara meğer eski dostlara ’hadi yarasın’ kadehini özlemişim ’küçük mustafa’nın köftesini yedi dağın efesi rakıya susamışım meyhaneler hep efkârlıdır ya zaman akıp giderken umut dolu bir kadehe aldanmışım zaman hep incedir ama kanı inceltir canı ısıtır ya şifa verir içen dostlara şairin neyine yetmez güzelim marmara bahane bir yürek yangını eskisi gibi vefa çekip yöneldim evime rotası bozuk köhne bir gemi gibi ey ’abdal ermiş’ yeter akşamcılığın olmasın bil ki kadehte kalan son damlasın... mustafa ermiş "uzun yol" |