herkes
birine aşık
bense tüm insanlara
soruyorum
bilimde
bilinmeyenler bulunsa
gözümü kapayanlar uzaklaşsa
ne olacak...

derken
yine bu gece
dişlilerimden biri kırıldı
sabahladım tamir için
ne uyudum
ne uyuttum...

bazen
çarşaf çarşaf sakinim
bazen
karadeniz’ in dalgaları gibi hırçınım...

zaman
boş yere yırta yırta
beyinlerden akarken
yine kendimle kavgaya mı
yoksa şu bizim
batırılmaya çalışılan gemiye mi
yoksa
var toprağın üstünde ki
dikenlerle mi
yoksa nasıl yaşadığıma
üzülsem mi
sevinsem mi...

tek umudum güneşin ışıkları
karanlıkları boğacak
ve bilinir ki
çağdaş insan mutlu olacak…

MUSTAFA ERMİŞ
’Gül düşün Gül söyle’
“cumhuriyet bayramı”
2008